Η Άννα Εμμανουηλίδου είναι Κλινική Ψυχολόγος, Διδάκτορας Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Mannheim της Γερμανίας, Συστημική Θεραπεύτρια-Εκπαιδεύτρια-Επόπτρια, εκπαιδευμένη στην Διεθνή Εταιρεία Συστημικής Θεραπείας της Χαϊδελβέργης (IGST/ Νέα Σχολή της Χαϊδελβέργης).
Γεννήθηκε το 1967 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Από το 1985 ζει και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη, όπου και έκανε τις πρώτες της σπουδές στην Φιλοσοφία και Ψυχολογία. Το 1989 συμμετείχε στην πρώτη προσπάθεια αποϊδρυματοποίησης στο Κρατικό Θεραπευτήριο Λέρου. Από το 1992 ως το 2001 συνέχισε τις σπουδές της στην Ψυχολογία και εργάστηκε στη Γερμανία, όπου απέκτησε τον διδακτορικό της τίτλο και ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή της στην Συστημική Θεραπεία στην Διεθνή Εταιρεία Συστημικής θεραπείας της Χαϊδελβέργης. Στην Γερμανία εργάστηκε στο δημόσιο ψυχιατρικό σύστημα υγείας και διετέλεσε εκλεγμένο μέλος της Γερμανικής Εταιρείας Κοινωνικής Ψυχιατρικής για μια 7ετία.
Από το 2001 ζει και πάλι και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη, στη Μονάδα Παιδιών και Εφήβων του Ελληνικού Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής και Ερευνών του Ελληνικού Υπουργείου Υγείας. Έχει εργαστεί στο χώρο της συμβουλευτικής έμφυλης βίας (KEΘΙ), στον τομέα των εξαρτήσεων (OKANA) και στο Κέντρο Αποκατάστασης Θυμάτων βασανιστηρίων και άλλων μορφών κακομεταχείρισης Θεσσαλονίκης. Το 2002 συνίδρυσε το Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα στο Χώρο της Ψυχικής Υγείας, μια ολοένα αυξανόμενης δράσης συλλογικότητα, η οποία υπερασπίζεται την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων των ανθρώπων με ψυχιατρική εμπειρία στο χώρο της ψυχικής υγείας και αναπτύσσει εναλλακτικές προς την τρέχουσα ψυχιατρική πραγματικότητα, με πυρήνα την Θεσσαλονίκη. Από το 2009 ως σήμερα διδάσκει σε ινστιτούτα και εταιρείες εκπαίδευσης ψυχοθεραπευτών στην συστημική θεραπεία στην Ελλάδα και την Κύπρο. Διατηρεί παράλληλα ιδιωτική κλινική πρακτική και προσωπική εκπαιδευτική δράση σε θέματα Ψυχοθεραπείας παιδιών και εφήβων, συστημικής ψυχοθεραπείας των ψυχώσεων, εξειδίκευσης σε συστημικές τεχνικές, ψυχοθεραπείας ζευγαριών κ.α.
Συνεπιμελήθηκε στα ελληνικά σε συνεργασία με τον Πέτερ Λέμαν και Πήτερ Στάστνι τα βιβλία «Αντί της Ψυχιατρικής: εναλλακτικές μορφές συνάντησης με το ψυχικό πόνο» και «Βγαίνοντας από τα Ψυχοφάρμακα», μέρος των οποίων συνέγραψε. Μετέφρασε στα ελληνικά και προλόγισε επίσης: «Ψυχιατρική με αρχή μέση και τέλος, δρόμοι εξόδου από την χρονιότητα» των Γιόχαν Σβάιτσερ και Μπερντ Σουμάχερ, «Συστημική Οικογενειακή θεραπεία των Ψυχώσεων « του Άρνολτ Ρέτζερ και «Συστημική θεραπεία ζευγαριών» του Άρνολντ Ρέτζερ (υπό έκδοση) . Είναι συγγραφέας πολλών δεκάδων ερευνητικών, θεωρητικών εργασιών, άρθρων και προσκεκλημένη ομιλήτρια με ανακοινώσεις σε διεθνή συνέδρια πάνω σε θέματα ανθρώπινων δικαιωμάτων στην ψυχιατρική, ανάπτυξης εναλλακτικών και συστημικής θεωρίας και πράξης.
Είναι μητέρα τριών ενηλίκων παιδιών.
Εκπαίδευση στη Συστημική Ψυχοθεραπεία και Συμβουλευτική 